شیمی میکاها و رخداد دگرگونی در گارنت میکاشیست های ارتفاعات حاجی قارا، شمال گلپایگان

گارنت میکاشیست های ارتفاعات حاجی قارا، شمال گلپایگان، بخشی ازسنگ های دگرگونی پهنۀ سنندج- سیرجان را تشکیل می دهند. لپیدوپورفیروبلاست و پورفیروپویی کیلوبلاست از جمله بافت های عمده و میکای سیاه (بیوتیت آهن دار)، میکای سفید (موسکویت و فری فنژیت)، کلریت های دگرگونی آهن و منیزیم دار (نوع i و iib)، گارنت (آلماندین) و کوارتز، مهم ترین کانی های این سنگ هاست. کانی های فرعی شامل استروتید، آندالوزیت، پلاژیوکلاز، مواد کربن دار، اکسید آهن و تورمالین است. شواهد پتروگرافی، شیمی میکاها در کنار دیگر کانی های همراه و دماسنجی های تخمین زده شده، بیان گر آن است که پس از پیشرفت دگرگونی تا رخساره آمفیبولیت، مسیر دگرگونی به سمت کاهش فشار و نیز افزایش دما تغییر کرده است. شواهد موجود به حضور تودۀ نفوذی (به صورت محلی) اشاره دارد که موجب رشد پورفیروبلاست های گارنت، بیوتیت و موسکویت (در جهتی تقریباً عمود بر شیستوزیته قبلی سنگ) و آندالوزیت شده است. حضور کلریت، فری فنژیت و اکسید آهن، حاکی از رخداد دگرگونی برگشتی در طی کاهش حرارت و سرد شدن سنگ های مورد بحث در جریان بالاآمدگی است.